‘Goedemiddag allemaal!’, roept de medewerkster die de sauna binnen komt. Ze pakt een handdoek en alsof haar leven ervan af hangt, begint ze er mee te wapperen over een flinke berg smeulende kolen. ‘Ontspan. Ontspan!’, eist ze met haar schelle stem.
Voorzichtig sluit ik mijn ogen en ik probeer te doen wat er van mij verlangd wordt maar ontspannen in een sauna vind ik nog niet zo
evident. Van nature ben ik helemaal geen liefhebber. Dat ik er zit is slechts een geste van pure liefde richting mijn vriendin. Zij houdt er wél van en ik had haar eerder, in de vakantie, beloofd om op een mooie dag mee te gaan. Tot overmaat van ramp hadden tientallen mensen hetzelfde plan opgevat en zaten we nu met zijn allen opeengepakt in de warme ruimte. Als kreeften in een pan met kokend water.
‘Pardon’, klinkt het opeens. Een blubberige homp mannenvlees staat in de deuropening. ‘Kan ik nog aansluiten?’ De medewerkster pauzeert even. ‘Net op tijd’, zegt ze. En ze wijst met uitgestoken vinger in de richting van mijn vriendin: ‘Achter haar is nog een plekje vrij. ‘Daar, op de tweede rij.’
Als een levende roomsoes hopt de man naar binnen en opeens staat hij recht voor ons. Wanhopig kijken mijn vriendin en ik elkaar aan. We zien de bui al hangen. En de rest trouwens ook.
‘Sorry, mag ik even passeren?’, vraagt de man. Als een kleuter die aan de rand van het zwembad op het startblok klaar staat om een duik te nemen, vouwt de man zijn handen tegen elkaar en beweegt zich naar voren. Wij wijken uiteen. Steeds dichter nadert hij de nauwe opening die mijn schouder scheidt van die van mijn vriendin. Dan zet de man een voet tussen die van ons, zodat hij zijn kolossale lichaam omhoog kan liften. Doodsbang leun ik zo ver als ik kan naar de contra kant. Ondertussen vervloek ik mezelf dat ik in deze dramatische situatie ben beland. Waarom!?
Nu staat de man met beide benen tussen ons in. Hij torent hoog boven ons uit. Hij raakt buiten adem en ondertussen stroomt het zweet in dikke stralen van zijn lichaam. Volgens mij ben ik in Emst maar dit lijkt meer op de Loenense Waterval.
Met dat de man weer op adem is gekomen draait hij opeens zijn lichaam een kwartslag. Op die manier wil hij zich zijwaarts tussen ons door wrikken, zodat hij achter ons op de tweede rij kan gaan zitten. Maar dan gebeurt er iets ongelofelijks.
Terwijl de man zich langs ons wurmt, maakt hij een inschattingsfout. Z Zicht niet bewust van zijn eigen omvang draait hij zijn lichaam te vroeg terug. Hij wankelt en daardoor toucheert de man met zijn scrotum de oorlel van mijn vriendin. Zonder het door te hebben ploft de man op het bankje achter haar. Dan plaatst hij zijn vadsige voeten op haar handdoek. Ook dat nog.
Het is doodstil in de sauna. Ik kijk naar mijn vriendin. Ze is lijkbleek en duidelijk in shock. Ze beweegt niet. Zegt niks. Doet niks. Opeens begint de medewerker weer met haar doek te wapperen. ‘En ontspan!’
Comments