Energiewappie

Sinds een half jaar bestaat mijn leven louter uit staafdiagrammen en cijfertjes die worden weergegeven in de app van mijn energieleverancier. De lijngrafiek die de kosten weergeeft, loopt spectaculair op. Simultaan sindsdien ook mijn bloeddruk.

.

Eigenlijk denk ik alleen nog maar in kubieke meters gas en kilowatt energie. Als mijn oudste dochter een nieuwe aflevering van Rainbow High wil kijken op Netflix, dan ga ik eerst een half uur met haar in discussie. Of ze wel begrijpt dat die tekenfilm per aflevering 5,73 kilowatt extra kost.

Ook mijn vriendin moet eraan geloven. Als ik het huis binnen struikel met drie grote dozen in mijn armen kijkt ze mij verbaasd aan. Een uur later loop ik met een grote infraroodcamera voor mijn ogen door het huis en inspecteer ik alle hoeken, ramen en deuren op ‘koudebruggen’ en ‘lekkages’. Mijn vriendin wordt niet erg warm van mijn actie. Als ik de infraroodcamera op haar richt is haar profiel volledig donkerblauw van kleur.

Even later kruip ik als een hond door de ruimte. De aanblik van een halvegare met een grote camera op zijn hoofd die op handen en voeten door het huis kruipt is voor mijn vriendin de druppel. ‘Zeg energiewappie. Stop daar eens mee. Ik word er knetter zenuwachtig van’, zegt ze tegen mij. Mijn hoofd schiet omhoog en ik kijk haar aan. Dan kom ik overeind, schuif de camera boven mijn ogen en laat deze rusten op mijn voorhoofd. ‘Energiewappie?’ vraag ik.

‘Kan jij je nog die dag herinneren toen jij je ziek voelde, het koud had en de thermostaat een graadje hoger draaide. Weet je dat nog? Alleen al die dag heeft ons 35 euro gekost! Poetin denkt dat wij ten onder gaan aan decadentie en jij toont je het levende bewijs. Het is een schande. Wat jij doet is heulen met de vijand. Wat ik doe is een crisis managen. Energiewappie…laat mij niet lachen. HA!’

Langzaam schuif ik de camera weer voor mijn ogen. Ik ga door mijn knieën en vervolg kruipend mijn weg langs de hoge witte vloerplinten.

Mijn vriendin pakt een kop thee, doet de schuifdeuren achter haar dicht en gaat comfortabel zitten in de hoek van de bank. Ze spreidt een wollen deken over haar benen en vouwt haar handen om het warme glas. Dan pakt ze een woonblad en begint rustig te bladeren. Ze zucht en schudt haar hoofd.